Ο Πολύτιμος Χρόνος των Ώριμων

“Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ότι έχω ζήσει έως τώρα.

Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες: τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις όπου συζητούνται, καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δεν θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους που, παρά την χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.

Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με μετριότητες.

Δεν θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί. Δεν ανέχομαι τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν την θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Μισώ να είμαι μάρτυρας των ελαττωμάτων που γεννά η μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.

Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο. – Συζητούν μετά κόπου για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται. Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα.

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση:

• Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
• Που δεν επαίρονται για τον θρίαμβό τους.
• Που δεν θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
• Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
• Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και που το μόνο που επιθυμούν είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.

Το ουσιώδες είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στην ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα που ξέρουν να αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων.

Ανθρώπους τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής δίδαξαν το πώς μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση που μόνον η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.

Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν.

Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’όσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος και σε ειρήνη με την συνείδησή μου και τους αγαπημένους μου.

Εύχομαι και ο δικός σου να είναι ο ίδιος γιατί με κάποιον τρόπο θα φτάσεις κι εσύ.”

Ένα απόσπασμα από έργο του Βραζιλιάνου Ποιητή, Συγγραφέα, δοκιμιογράφου, φωτογράφου και μουσικολόγου, του Mario de Andrade (1893 – 1945)

Εκδήλωση για την Ασφάλεια στο Διαδίκτυο‏ στη Χίο

Τα σχολεία της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Καρδαμύλων διοργανώνουν την Κυριακή 29 Μαρτίου 2015 και ώρα 18.30 στην αίθουσα εκδηλώσεων του Σχολικού Κέντρου Καρδαμύλων, εκδήλωση με θέμα «Ασφαλές Διαδίκτυο» με ομιλητές τους:

• κ. Καλλιόπη Σωτηράκη, ψυχολόγος — «Εθισμός στο διαδίκτυο»
• κ. Παπαδόπουλος Ηλίας, καθηγητής Πληροφορικής — «Ηλεκτρονικός Εκφοβισμός»
• κ. Καραμανής Στέλιος, καθηγητής Πληροφορικής — «Ψηφιακό αποτύπωμα».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πληροφορικής Χίου.

MentorMe από το Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η υπηρεσία εύρεσης μέντορα (MentorMe) υλοποιείται και συντονίζεται από το Ε-Learning του Κέντρου Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης (ΚΕΚ) του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).

Μέσα από τη πλατφόρμα μπορεί κανείς να βρει το μέντορα που του ταιριάζει από μια μεγάλη γκάμα διαφορετικών επαγγελματικών κατηγοριών.

Οι μέντορες είναι άτομα με εξειδικευμένες γνώσεις σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο με σπουδές ανώτερου επιπέδου και πολυετή σχετική εργασιακή εμπειρία. Στόχος είναι να μοιραστούν τις εμπειρίες τους και τις δυσκολίες που συνάντησαν κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους πορείας, καθώς και να υποστηρίξουν και να ενθαρρύνουν τους ενδιαφερόμενους ώστε να αξιοποιήσουν με το καλύτερο δυνατό τρόπο τα εφόδια που διαθέτουν, να αναπτύξουν περαιτέρω τις δεξιότητες τους και να κάνουν τις καλύτερες δυνατές επιλογές και κινήσεις σε επίπεδο τόσο επαγγελματικό όσο και σπουδών. 

Σκοπός της υπηρεσίας είναι η διάχυση της γνώσης και την πολυετούς εμπειρίας που έχουν αποκτήσει στο χώρο που δραστηριοποιούνται και εργάζονται. Οι υπηρεσίες Mentoring πραγματοποιούνται μέσα από διαδικτυακές (one – to – one) συνεδρίες (sessions) όπου ο ενδιαφερόμενος επιλέγει μέσα από μία γκάμα επαγγελματιών τον μέντορα με τον οποίο επιθυμεί να συνεργαστεί. 

Περισσότερες πληροφορίες για το MentorMe  είναι διαθέσιμες στην ιστοσελίδα της πλατφόρμας http://elearn.elke.uoa.gr/mentorme/

Χόρχε Μπουκάι: Τα 4 στηρίγματα μιας υγιούς οικογένειας

Η οικογένεια ως βατήρας

Το σπίτι όπου έζησε το παιδάκι που ήμουν κάποτε, και τα πρόσωπα με τα οποία μοιράστηκα την οικογενειακή μου ζωή υπήρξαν ο βατήρας πάνω στον οποίο πάτησα για να εκτελέσω το άλμα προς την ενήλικη ζωή μου.

Η οικογένεια αποτελεί πάντοτε τον βατήρα, και κάποια στιγμή πρέπει να σταθούμε στην άκρη του και να πραγματοποιήσουμε το άλμα προς τον κόσμο και τη μετέπειτα ζωή.

Αν, καθώς πάω να πηδήξω από τον βατήρα, πιαστώ από κάπου και κρεμαστώ, θα μείνω εκεί να κρέμομαι και δεν θα πραγματοποιήσω το ταξίδι μου ποτέ.

Τι καλά που θα ήταν αν βρίσκαμε το θάρρος να πηδήξουμε από τον βατήρα μ’ έναν θεαματικό τρόπο! Αυτό μπορεί να γίνει αν ο βατήρας είναι υγιής. Αν η οικογενειακή σχέση είναι υγιής. Αν το ζευγάρι των γονιών είναι υποστηρικτικό.

Ο βατήρας αυτός πατάει πάνω σε τέσσερα βασικά στηρίγματα, τόσο σημαντικά, που αν δεν είναι στέρεα κανένα παιδάκι δεν μπορεί να περπατήσει πάνω του χωρίς να πέσει.

Το πρώτο στήριγμα είναι η αγάπη

Ένα παιδί που δεν ένιωσε ότι το αγάπησαν οι γονείς του, έχει μια θλιβερή ιστορία: θα του είναι πολύ δύσκολο να αγαπήσει τον εαυτό του. Η αγάπη για τον εαυτό μας μαθαίνεται μέσα από την αγάπη που δεχόμαστε από τους γονείς μας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούμε να διδαχτούμε και αλλιώς, λέω απλώς ότι αυτός είναι ο καλύτερος τόπος και τρόπος για να το μάθουμε. Και βέβαια, ένα παιδί που δεν αγαπήθηκε δεν μπορεί ούτε το ίδιο να αγαπήσει, κι αν έτσι έχει συμβεί στη ζωή του, τι μπορεί να κάνει αργότερα στις σχέσεις του με τους άλλους;

Ο βατήρας που δεν έχει αυτό το στήριγμα είναι επικίνδυνος. Είναι δύσκολο να βαδίσει κανείς πάνω του. Είναι ένας βατήρας χωρίς ισορροπία.

Το δεύτερο στήριγμα είναι η εκτίμηση

Αν η οικογένεια δεν έχει ένα καλό απόθεμα αυτοεκτίμησης, αν οι γονείς θεωρούν ότι οι ίδιοι είναι ένα τίποτα, τότε και το παιδί θα αισθάνεται ένα τίποτα. Αν προέρχεται κανείς από ένα σπίτι όπου δεν τον εκτιμούν και δεν θεωρούν ότι αξίζει, δυσκολεύεται να πιστέψει ο ίδιος για τον εαυτό του ότι αξίζει. Τα σπίτια με ένα καλό επίπεδο αυτοεκτίμησης διαθέτουν κατάλληλους βατήρες.

Η Βιρτζίνια Σατίρ λέει: «Στις καλές οικογένειες, η χύτρα της αυτοεκτίμησης του σπιτιού είναι γεμάτη». Που σημαίνει: οι γονείς πιστεύουν ότι είναι αξιόλογοι άνθρωποι, πιστεύουν ότι τα παιδιά τους αξίζουν, ο μπαμπάς πιστεύει ότι η μαμά αξίζει, η μαμά πιστεύει ότι ο μπαμπάς αξίζει, ο μπαμπάς και η μαμά πιστεύουν ότι έχουν μια οικογένεια που αξίζει, και είναι κι οι δύο υπερήφανοι για την ομάδα που έχουν φτιάξει.

Όταν έρχεται σπίτι το παιδί και λέει: «Τι ωραία που είναι αυτή η οικογένεια!» τότε ξέρουμε πως ο βατήρας είναι γερός.
Όταν έρχεται το παιδί σπίτι και λέει: «Μπορώ να πάω να μείνω στο σπίτι της θείας Μαργαρίτας;»… τότε έχουμε πρόβλημα.
Όταν λέει ο πατέρας στο παιδί: «Γιατί τότε δεν πας να μείνεις με τη θεία σου τη Μαργαρίτα;» πάλι κάτι συμβαίνει.

Το τρίτο στήριγμα είναι οι κανόνες

Στην οικογένεια πρέπει να υπάρχουν κανόνες, με τη μόνη προϋπόθεση ότι δεν θα είναι αυστηροί. Οι κανόνες πρέπει να είναι ευέλικτοι, ελαστικοί, αμφισβητήσιμοι, συζητήσιμοι και διαπραγματεύσιμοι. Πάντως, πρέπει να υπάρχουν. Ακριβώς όπως πιστεύω ότι οι κανόνες στην οικογένεια υπάρχουν για να μπορεί κανείς να τους παραβεί και είναι δική μας υποχρέωση να βάζουμε καινούργιους, πιστεύω και ότι η διαδικασία αυτή πρέπει να βασίζεται σε μια χρονική στιγμή που τα παιδιά έχουν μάθει να μεγαλώνουν και να ωριμάζουν σ’ ένα περιβάλλον με ασφάλεια και προστασία.

Αυτό είναι το περιβάλλον της οικογένειας. Οι κανόνες αποτελούν το πλαίσιο ασφάλειας και πρόβλεψης που είναι αναγκαίο για την ανάπτυξη μου. Ένα σπίτι χωρίς κανόνες δημιουργεί έναν βατήρα πάνω στον οποίο το παιδί δεν μπορεί να σταθεί για να κάνει το άλμα του στον κόσμο…

Το τελευταίο στήριγμα είναι η επικοινωνία

Για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί το άλμα, είναι αναγκαίο να υπάρχει διαρκής και έντιμη επικοινωνία. Με κανένα άλλο θέμα δεν έχουν ασχοληθεί τόσο πολύ τα εγχειρίδια ψυχολογίας, όσο με αυτό της επικοινωνίας. Να διαβάζετε μαζί σαν ζευγάρι, να κουβεντιάζετε με τα παιδιά σας, να συζητάτε όλοι μεταξύ σας με την τηλεόραση κλειστή… Αυτός είναι ένας τρόπος για να ενισχυθεί η επικοινωνία, όχι όμως ο πιο σημαντικός.

Ουσιαστικό είναι αυτό που ξεκινάει με ερωτήσεις που κάνει κανείς με αληθινό ενδιαφέρον, μέσα από την καρδιά του: Πώς είσαι; Πώς τα πέρασες σήμερα; Θέλεις να κουβεντιάσουμε;

Και σ’ αυτό το στήριγμα —αποκλειστικά σ’ αυτό το στήριγμα—, στηρίζεται η δυνατότητα επανόρθωσης των υπολοίπων.
Αγάπη, εκτίμηση, κανόνες και επικοινωνία: πάνω σ’ αυτόν τον βατήρα στέκεται το παιδί νια να κάνει το άλμα του στη ζωή. Για να βαδίσει, καταρχάς, τον δρόμο της αυτοεξάρτησης και, στη συνέχεια, τον δρόμο της συνάντησης με τους άλλους.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι «Ο Δρόμος της Συνάντησης» Εκδόσεις OPERA

Πηγή: http://enallaktikidrasi.com/2015/02/jorge-bucay-ta-4-stirigmata-mias-ygious-oikogeneias/#ixzz3UlAavkAt

Πες μου τι δουλειά κάνουν οι γονείς σου να σου πω τι επάγγελμα θα ακολουθήσεις!

Στη λογική του «κατά μάνα, κατά κύρη» η ΕΛΣΤΑΤ κατέληξε μετά από έρευνα σε κάποια σημαντικά συμπεράσματα όσον αφορά τον επαγγελματικό προσανατολισμό των παιδιών ανάλογα με την εργασία που κάνουν οι γονείς τους.

I. Όταν ο πατέρας ήταν διευθυντικό στέλεχος, το παιδί (μέλος του νοικοκυριού), ήταν το 2011:

• Υπάλληλος γραφείου (18,5%)
• Διευθυντικό στέλεχος (16,4%)
• Ελεύθερος παγγελματίας (16,4%)
• Απασχολούμενος στην παροχή υπηρεσιών και πωλητής (15,8%)
• Τεχνολόγος και ασκών συναφές επάγγελμα (9,3%)
• Μη εργαζόμενος  (8,6%)
• Ειδικευμένος τεχνίτης και ασκών συναφές επάγγελμα (7,7%)
• Ανειδίκευτος εργάτης, χειρώνακτας και μικροεπαγγελματίας (3,9%)
• Χειριστής μηχανημάτων εξοπλισμού και συναρμολογητής (1,8%)
• Ειδικευμένος γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος και αλιέας (1,2%)
• Υπηρετών στις ένοπλες δυνάμεις (0,3%)

Τα ποσοστά για το 2005 ήταν 15,0%, 18,0%, 19,4%, 11,6%, 9,3%, 7,9%, 8,8%, 3,4%, 4,4%, 2,1%, και 0,2% αντίστοιχα.

II. Όταν ο πατέρας ήταν επαγγελματίας, το παιδί (μέλος του νοικοκυριού), ήταν το 2011:

• Ελεύθερος Επαγγελματίας (42,3%)
• Μη εργαζόμενος (16,4%)
• Υπάλληλος γραφείου (10,6%)
• Απασχολούμενος στην παροχή υπηρεσιών και πωλητής (8,3%)
• Διευθυντικό στέλεχος (7,3%)
• Τεχνολόγος και ασκών συναφές επάγγελμα (7,3%)
• Ανειδίκευτος εργάτης, χειρώνακτας και μικροεπαγγελματίας (2,2%)
• Ειδικευμένος τεχνίτης και ασκών συναφές επάγγελμα (2,2%)
• Υπηρετών στις ένοπλες δυνάμεις (1,4%)
• Ειδικευμένος γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος και αλιέας (1,2%)
• Χειριστής μηχανημάτων εξοπλισμού και συναρμολογητής (0,9%)

Τα ποσοστά για το 2005 ήταν 40,6%, 9,5%, 11,7%, 8,4%, 7,0%, 10,3%, 2,8%, 6,9%, 0,7%, 1,4% και 0,8% αντίστοιχα.

III. Όταν ο πατέρας ήταν ειδικευμένος γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος ή αλιέας, το παιδί (μέλος του νοικοκυριού), ήταν το 2011:

• Ειδικευμένος γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος και αλιέας (18,4%)
• Ειδικευμένος τεχνίτης και ασκών συναφές επάγγελμα (15,0%)
• Απασχολούμενος στην παροχή υπηρεσιών και πωλητής (11,9%)
• Μη εργαζόμενος (11,4%)
• Ανειδίκευτος εργάτης, χειρώνακτας και μικροεπαγγελματίας (9,5%)
• Ελεύθερος Επαγγελματίας (8,6%)
• Υπάλληλος γραφείου (8,0%)
• Χειριστής μηχανημάτων εξοπλισμού και συναρμολογητής (6,1%)
• Διευθυντικό στέλεχος (5,7%)
• Τεχνολόγος και ασκών συναφές επάγγελμα (4,7%)
• Υπηρετών στις ένοπλες δυνάμεις (0,6%)

Τα ποσοστά για το 2005 ήταν 23,6%, 16,1%, 10,4%, 12,8%, 7,0%, 5,6%, 7,1%, 6,4%, 6,1%, 4,4%, και 0,5% αντίστοιχα

ΙV. Όταν η μητέρα ήταν διευθυντικό στέλεχος, το παιδί (μέλος του νοικοκυριού), ήταν το 2011:

• Απασχολούμενος στην παροχή υπηρεσιών και πωλητής (21,5%)
• Διευθυντικό στέλεχος (17,6%)
• Υπάλληλος γραφείου (16,9%)
• Ελεύθερος Επαγγελματίας (16,6%)
• Τεχνολόγος και ασκών συναφές επάγγελμα (8,2%)
• Μη εργαζόμενος (6,1%)
• Χειριστής μηχανημάτων εξοπλισμού και συναρμολογητής (5,2%)
• Ειδικευμένος τεχνίτης και ασκών συναφές επάγγελμα (5,1%)
• Ειδικευμένος γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος και αλιέας (1,9%)
• Ανειδίκευτος εργάτης, χειρώνακτας και μικροεπαγγελματίας (1,1%)

Τα ποσοστά για το 2005 ήταν 8,8%, 25,2%, 12,6%, 16,6%, 6,7%, 8,9%, 2,6%, 12,6%, 2,5% και 3,6% αντίστοιχα .

V. Όταν η μητέρα ήταν επαγγελματίας, το παιδί (μέλος του νοικοκυριού), ήταν το 2011:

• Ελεύθερος Επαγγελματίας (46,4%)
• Μη εργαζόμενος (19,1%)
• Απασχολούμενος στην παροχή υπηρεσιών και πωλητής (7,7%)
• Διευθυντικό στέλεχος (6,5%)
• Ανειδίκευτος εργάτης, χειρώνακτας και μικροεπαγγελματίας (6,3%)
• Υπάλληλος γραφείου (5,6%)
• Τεχνολόγος και ασκών συναφές επάγγελμα (5,0%)
• Ειδικευμένος τεχνίτης και ασκών συναφές επάγγελμα (1,6%)
• Χειριστής μηχανημάτων εξοπλισμού και συναρμολογητής (0,3%)
• Ειδικευμένος γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος και αλιέας (0,0%)

Τα ποσοστά για το 2005 ήταν 42,5%, 11,6%, 5,0%, 3,9%, 2,4%, 10,8%, 14,2%, 7,6%, 1,4%, και 0,6% αντίστοιχα

VΙ. Όταν η μητέρα ήταν ειδικευμένη γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος ή αλιέας, το παιδί (μέλος του νοικοκυριού) ήταν το 2011:

• Ειδικευμένος γεωργός, κτηνοτρόφος, δασοκόμος και αλιέας (20,4%)
• Ειδικευμένος τεχνίτης και ασκών συναφές επάγγελμα (15,1%)
• Απασχολούμενος στην παροχή υπηρεσιών και πωλητής (11,9%)
• Μη εργαζόμενος (10,8%)
• Ανειδίκευτος εργάτης, χειρώνακτας και μικροεπαγγελματίας (8,9%)
• Υπάλληλος γραφείου (8,6%)
• Ελεύθερος Επαγγελματίας (7,6%)
• Χειριστής μηχανημάτων εξοπλισμού και συναρμολογητής (6,1%)
• Διευθυντικό στέλεχος (5,9%)
• Τεχνολόγος και ασκών συναφές επάγγελμα (4,6%)

Τα ποσοστά για το 2005 ήταν 27,4%, 15,4%, 9,7%, 11,5%, 7,4%, 6,7%, 5,3%, 6,6%, 6,2% και 3,2% αντίστοιχα.

Πηγή: http://antikleidi.com/2015/03/05/profession-parents-kids/