Τι έμαθες παιδί μου στο νηπιαγωγείο;

Οι ψυχολόγοι λένε ότι τα 5 πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου είναι καθοριστικά για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του και την ψυχική δομή του. Μιλάμε για το σημαντικό ρόλο των γονέων, την ύψιστη σημασία του δεσμού που θα αναπτύξει το βρέφος με τη μητέρα και πολλά άλλα που καθορίζουν την εξέλιξή του μέχρι την ενήλικη ζωή. Μιλώντας για την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού, δεν μπορούμε να παραλείψουμε τη σημασία της συναισθηματικής αγωγής δηλαδή της εκπαίδευσης των παιδιών στο να αναγνωρίζουν και να διαχειρίζονται τα συναισθήματα είτε τα δικά τους είτε των άλλων. Τι πιο ουσιώδες για ένα παιδί να μάθει να αισθάνεται, να μάθει να ζει...αξία ανεκτίμητη.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πόσα σημαντικά πράγματα μαθαίνει ο άνθρωπος στο νηπιαγωγείο; Παραθέτω ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από το βιβλίο του Robert Fulghum με τίτλο Όσα πραγματικά ξέρω τα έμαθα στο νηπιαγωγείο:
Όσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πώς να ζω, τι να κάνω και πώς να είμαι, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα:

-Να μοιράζεσαι τα πάντα.

-Να παίζεις τίμια.

-Να μη χτυπάς τους άλλους.

-Να βάζεις τα πράγματα εκεί που τα βρήκες.

-Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου.

-Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.

-Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.

-Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό.

-Να κοκκινίζεις.

-Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό.

-Να ζεις μία ισορροπημένη ζωή· να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο.

-Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα.

-Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.

-Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω· κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό.

-Τα χρυσόψαρα, τα χάμστερς, τα άσπρα ποντίκια, ακόμη κι ο μικρός σπόρος μέσα στο πλαστικό δοχείο, όλα πεθαίνουν. Το ίδιο και εμείς.

Όλα όσα πρέπει να ξέρετε βρίσκονται κάπου εδώ μέσα. Ο χρυσός κανόνας, η αγάπη και οι βασικές αρχές υγιεινής· η οικολογία, η πολιτική, η ισότητα και η υγιεινή ζωή.

Πάρτε μία απ’ αυτές τις συμβουλές, εκφράστε τη με επιτηδευμένη ορολογία ενηλίκων και εφαρμόστε την στην οικογενειακή σας ζωή, στην εργασία σας, στην κυβέρνησή σας, στον κόσμο σας· θα παραμείνει αληθινή, ξεκάθαρη, σταθερή. Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι εμείς – όλοι οι άνθρωποι – τρώγαμε γάλα με κουλουράκια γύρω στις τρεις το απόγευμα και μετά ξαπλώναμε κάτω από τις κουβέρτες για έναν υπνάκο. Ή, αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν και να καθάριζαν τις τσαπατσουλιές τους.

Είναι ακόμη αλήθεια, ανεξάρτητα από την ηλικία σας, πως όταν βγαίνετε έξω στον κόσμο είναι καλύτερα να κρατιέστε από το χέρι και να μένετε μαζί με τους άλλους… []

“Παράξενο Φρούτο”: Ένα animation ενάντια στο ρατσισμό

Ένα καταπληκτικό animation με τον τίτλο “Strange Fruit” /”Παράξενο φρούτο”, έρχεται να δώσει απάντηση στον αν ο ρατσισμός είναι επιδημία κι αν είναι πώς μπορούμε να σταματήσουμε την εξάπλωσή του και να πολεμήσουμε το κακό στη ρίζα του.

Το τρυφερό και συγκινητικό animation παρουσιάζει την ειρηνική καθημερινότητα ενός πατέρα και του γιου του που διακόπτεται από ένα άγνωστο αγόρι, διαφορετικού χρώματος από τους ίδιους.

Το βίντεο που σκηνοθέτησαν οι Shimi Asresay και Hili Noy έχει κερδίσει αμέτρητα βραβεία, μεταξύ των οποίων τη μαθητική διάκριση, στο 9ο Αnimfest της Αθήνας.

Πρόκειται για μία αλληγορία που πραγματεύεται τα φαινόμενα του ρατσισμού ως επίκτητη πολιτιστική επιδημία και το ζήτημα της προσωπικής συνείδησης του καθενός από εμάς, σε σχέση με την εκπαίδευση που λαμβάνουμε από την οικογένεια και το περιβάλλον μας.

Μπορούμε πραγματικά να επιμείνουμε στο προσωπικό μας σύστημα πεποιθήσεων, όταν αυτό που πρέπει να πιστέψουμε, υπαγορεύεται σε εμάς;

Η ταινία παρουσιάζει το πόσο εύκολα μπορούμε να αποκτήσουμε το φόβο και το μίσος για τους “ξένους” καθώς και το πόσο εύκολα μπορεί τελικά να γίνουμε οι ίδιοι “ξένοι”.

                                                    Το βίντεο είναι διαθέσιμο εδώ

Πηγή: http://koinonikokafeneio.gr

Βρες χρόνο...

Βρες χρόνο για δουλειά -
αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.

Βρες χρόνο για σκέψη -
αυτό είναι η πηγή της δύναμης.

Βρες χρόνο για παιχνίδι -
αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.

Βρες χρόνο για διάβασμα -
αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.

Βρες χρόνο να είσαι φιλικός -
αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.

Βρες χρόνο για όνειρα -
αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ' αστέρια.

Βρες χρόνο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι -
αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.

Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου -
είναι πολύ σύντομη η μέρα για να 'σαι εγωιστής.

Βρες χρόνο να γελάς -
αυτό είναι η μουσική της ψυχής.

Βρες χρόνο να είσαι παιδί -
για να νοιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.

Τ όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η Ειρήνη....

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα
κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

Η Λήψη της Επαγγελματικής Απόφασης στους Ταλαντούχους Μαθητές

Η λήψη επαγγελματικών αποφάσεων είναι μία σύνθετη διαδικασία για τους μαθητές με πολλαπλά χαρίσματα. Η κύρια δυσκολία τους έγκειται στον περιορισμό της επιλογής ενός μόνο επαγγέλματος ενώ διαθέτουν ποικίλες ικανότητες. Είναι ωραίο να έχει κανείς πολλές ικανότητες και ενδιαφέροντα , ωστόσο θα μπορούσε να αποτελέσει και αιτία σύγχυσης στους μαθητές όταν κληθούν να λάβουν εκπαιδευτικές και επαγγελματικές αποφάσεις (Post-Kammer & Perrone, 1983; Fredrickson, 1986). Επίσης, ο σχεδιασμός της καριέρας σε μικρή ηλικία χωρίς να έχουν την συναισθηματική ωριμότητα που απαιτείται είναι ένας ακόμα παράγοντας αναποφασιστικότητας. Σε αυτά προστίθεται η ανάγκη για συμφιλίωση των προσωπικών τους στόχων με τις προσδοκίες του κοινωνικού περιβάλλοντος, οι οποίες πιθανόν δεν τους εκφράζουν. Οι δυσκολίες αυτές συχνά προκαλούν καθυστέρηση στη λήψη επαγγελματικής απόφασης αλλά και στην κοινωνική τους ανάπτυξη (γάμος, οικογένεια κλπ) (Kerr, 1981b).  

Η επιλογή επαγγέλματος είναι μία σημαντική απόφαση για όλους. Στην περίπτωση των χαρισματικών μαθητών είναι μία απόφαση κρίσιμη  καθώς αποδεικνύει τη φιλοσοφία τους για τη ζωή. Ο Perrone (1997) ανέφερε ότι η κοινωνική τάξη, η νοημοσύνη και το φύλο είναι καθοριστικοί παράγοντες για την αυτοαντίληψη των μαθητών και την επιλογή της καριέρας τους. Επίσης, διακρίνει πέντε στάδια στη διαμόρφωση της καριέρας του ατόμου. Ένα παιδί ηλικίας 3 έως 5 ετών επιδιώκει την άσκηση ελέγχου του περιβάλλοντός του και εύχεται να αποκτήσει ένα κατάστημα με γλυκά ή παιχνίδια. Στις ηλικίες 6 έως 8 ετών, τα παιδιά αποκτούν συνείδηση του ρόλου των φύλων και δεν είναι πολλά τα αγόρια που εύχονται να γίνουν γραμματείς ούτε τα κορίτσια που εύχονται να γίνουν στρατιωτικοί. Μεταξύ 9 και 13 ετών,  το κύρος του επαγγέλματος και η κοινωνική τάξη επηρεάζουν τις επαγγελματικές αποφάσεις των ατόμων. Οι μαθητές συνειδητοποιούν ότι οι ικανότητες είναι πολύ σημαντικές και όσοι έχουν ανεπτυγμένες ικανοτήτες προσδοκούν ένα επάγγελμα υψηλού επιπέδου. 

Από την ηλικία των 14 ετών, προστίθενται κι άλλα κριτήρια. Σύμφωνα με τον Peronne (1997),  τα επαγγέλματα που δεν συνάδουν με το φύλο του μαθητή απορρίπτονται εξαρχής και ακολουθούν όσα αποκλίνουν από την κοινωνικό του status. Στην ύστερη εφηβεία και πρώιμη ενηλικίωση, οι χαρισματικοί μαθητές κατανοούν και αποδέχονται τη σχέση τους (και τη σύγκρουσή τους) με την κοινωνία. Εμπιστεύονται τη διαίσθησή τους και βασιζόμενοι στις αξίες τους είναι πιθανό να διαφοροποιήσουν τις επιλογές τους σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και τελικά να καταλήξουν σε κάποιο επάγγελμα που ταιριάζει περισσότερο με το βαθύτερο εσωτερικό τους κόσμο.

Η λήψη επαγγελματικής απόφασης των χαρισματικών ατόμων διαφέρει ποικιλοτρόπως από τα υπόλοιπα άτομα (Πίνακας 1). Ορισμένοι εστιάζουν σε μία επαγγελματική κατεύθυνση νωρίς, ενώ άλλοι συνεχίζουν να αναζητούν διεξόδους ακόμα και αφού φοιτήσουν στο πανεπιστήμιο (Rimm & Rimm-Kaufman, 2001; Rimm et al., 1999).

Πίνακας 1

Παράγοντες λήψης επαγγελματικής απόφασης των χαρισματικών μαθητών

Οι παράγοντες που επηρεάζουν τη λήψη των επαγγελματικών τους αποφάσεων διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: ψυχολογικοί, ψυχοδημιουργικοί και κοινωνικοί (Perrone, 1991).

Ψυχολογικοί	Ψυχοδημιουργικοί	Κοινωνικοί
Τα στερεότυπα των ρόλων των δύο φύλων δεν επηρεάζουν ιδιαίτερα τους χαρισματικούς μαθητές.	Τα χαρισματικά άτομα συνηθίζουν να δοκιμάζουν τα όριά τους αλλά και το περιβάλλον τους, προκαλούν το καθεστώς και θέτουν ερωτήματα στον εαυτό τους και τους άλλους.	Τα χαρισματικά άτομα διαθέτουν μία ευρύτερη άποψη του κόσμου και μεγαλύτερη αίσθηση της κοινωνικής ευθύνης.
Τα χαρισματικά άτομα είναι πιθανότερο να απασχολούνται στην ίδια εργασία καθόλη τη διάρκεια της ζωής τους.	Είναι ικανά να δημιουργήσουν το δικό τους μέλλον.
Η σταδιοδρομία είναι καθοριστική για την ταυτότητα των χαρισματικών ατόμων και υπάρχει ισχυρή εμπλοκή του «εγώ» στο επάγγελμα.	Αναλαμβάνουν ρίσκα.
Η ανάγκη τους για επίτευξη και υπεροχή είναι έντονη.	Τείνουν να δημιουργούν και να διατηρούν ασυμφωνία στη ζωή τους ως ένδειξη ότι συμμετέχουν πλήρως στη ζωή
Επιθυμούν να ασκήσουν επιρροή στην κοινωνία.
Συχνά αισθάνονται ευχαρίστηση όταν επιτυγχάνουν ένα στόχο.

Πηγή: Προσαρμογή από Perrone (1997)