Επαγγελματικά ταξίδια και οικογενειακή ισορροπία

Από το «job stress» στο «travel-related stress»
Χαρακτηριστική είναι η μελέτη των DeFrank et al (2000) οι οποίοι αναφέρονται στο «στρες ταξιδιού» και κάνουν διάκριση των στρεσογόνων παραγόντων πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος του ταξιδιού. Οι στρεσογόνοι παράγοντες πριν το ταξίδι, περιλαμβάνουν την οργάνωση του ταξιδιού (π.χ. πτήσεις, ξενοδοχεία, συναντήσεις) και την τακτοποίηση των εργασιακών εκκρεμοτήτων και υποχρεώσεων που αφήνει το άτομο πίσω. Στην περίπτωση που κατέχει μία υψηλόβαθμη θέση εργασίας, το στρες που βιώνει είναι ακόμη μεγαλύτερο. Σε ό,τι αφορά την ισορροπία με την οικογένεια, ένα μεγάλο ποσοστό των εργαζόμενων (περίπου 70%) που κάνουν ταξίδια είναι παντρεμένοι και ο χρόνος που αφιερώνουν στην εργασία πριν φύγουν τους στερεί από το σπίτι και την οικογένεια.
Οι στρεσογόνοι παράγοντες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, αφορούν τα χαρακτηριστικά του ταξιδιού (π.χ. διάρκεια, πρόγραμμα), τις απρόοπτες καθυστερήσεις, την πτήση και την ποιότητα της διαμονής. Επιπλέον, περιλαμβάνονται το στρες των επαγγελματικών συμφωνιών και των πολιτισμικών διαφορών μεταξύ των συναδέλφων. Τα συναισθήματα που συνδέονται με τα παραπάνω μπορεί να είναι η αίσθηση μοναξιάς και απομόνωσης σε ένα πρωτόγνωρο περιβάλλον, το στρες για την προσωπική ασφάλεια αλλά και την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απαιτεί η δουλειά.
Οι παράγοντες που προκαλούν στρες μετά το τέλος του ταξιδιού, περιλαμβάνουν τις εκκρεμότητες που προέκυψαν κατά την απουσία του εργαζόμενου από τη δουλειά αλλά και την οικογένεια, που συχνά συνδέονται με συσσωρευμένες υποχρεώσεις και αισθήματα ενοχής।

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό HR Professional & στην ιστοσελίδα http://www.e-psychology.gr/

Για το πλήρες άρθρο πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου